حق به شهر وحقوق شهروندی

شهروندی منزلتی است برای افراد یک جامعه که ایجاب می­نماید در برابر فرمانبرداری­های مصرح قانونی از سوی دیگر بر اساس حقوق فطری سیاسی خود در فرمانروایی نیز سهیم باشد.

بنابراین مفهوم شهروند از تابعی مطلق به ساکنینی فعال و پویا تغییر پیدا کرده است از آنجایی که شهروندی امروزه مفهومی گسترده یافته است بنابراین مبانی نظری و قوانین وضع شده نیز متحول گردیده است و طیف وسیعی از مظاهر زندگی شهری را در بر می­گیرد و با هدف رسیدن به نظم و عدالت گام بر می­دارد که در مجموعه حقوق شهری و شهروندی مورد بررسی قرار می­گیرد­. هر چند این قوانین مربوط به حوزه شهری است ولیکن جنبه بین المللی و حقوق بشری به خود گرفته است و حقوق آزادی­های مصرح در قوانین اساسی و قوانین عادی و عرف­های بین المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و یا مقدمه قانون اساسی فرانسه و بخش­هایی از قانون اساسی آمریکا می­باشد. شهروندان امروزی با تخصیص فضاها در قالب پروژه های عمرانی، اقتصادی، فرهنگی اجتماعی و خدماتی و پرداخت مالیات در امور شهر مشارکت دارند و مشارکت ایشان ایستا نمی­باشد بلکه پویا و فعال و متنوع است در همین راستا حقوق خاصی به آنان تعلق می­گیرد که ما نام آن­ها را حق به شهر می­گذاریم و آن دسته حقوقی است که بواسطه زندگی شهر نشینی ایجاد می­شود و غیر قابل انکار است و در واقع هویت شهروندان بدان وابسته است یعنی بدون اعمال آنها مفهوم شهروندی محقق نمی­شود، مشارکت شهروندان در اداره امور شهر بر پایه حقوق شهری و اصول حقوق بشری می­باشد